Na de geboorte van hun eerste kind bracht Kim-Lian van der Meij met haar gezin de zomers door in hun vakantiehuis in Zweden. Tussen hun eigen spullen, in het land waar haar man is geboren, voelde dat als thuis. Na de eerste verjaardag van haar jongste zoontje moest het er in 2004 maar eens van komen: op vakantie met het hele gezin naar het échte buitenland. Het werd Cannes. “Onze dochter Ronja was vijf en onze zoons William en Benjamin waren drie en een. Heel bewerkelijke leeftijden”, vertelt de presentatrice. “Ik wilde liever met het vliegtuig of met de trein, in plaats van met z’n vijven in een volgepakte auto, maar mijn man Daniël heeft vliegangst. Omdat hij het fijn vond om in Cannes een auto te hebben, besloten we te gaan rijden.”
1400 kilometer met drie kleintjes op de achterbank. Hoe ging dat?
“Veel gehuil, veel liedjes en ‘Klap eens in je handjes’ zingen en dingen als ‘wie ziet de meeste vogelnestjes in de bomen?’ verzinnen. William kan slecht stilzitten. Dus het was een kwestie van veel stoppen, even bewegen en weer door. De zin ‘mogen we eruit alsjeblieft?’ hebben we heel vaak gehoord. Het was warm, het was echt wel een moeilijke reis.”
Wat deed je jezelf aan? Waarom helemaal naar Cannes?
“Mijn schoonmoeder heeft daar een appartement en we vonden het gezellig om een dag of acht bij haar te logeren. Zo’n toeristisch stadje, zon, zee en strand, het leek ons een leuke ervaring voor de kinderen. Iets totaal anders dan ons eigen Zweedse vakantiehuis in het bos: dat voelde niet echt als vakantie, meer als thuis. Cannes was een soort van exotische wereld die de kinderen niet kenden. Voor hen was het heel erg leuk om in een totaal andere omgeving te zijn. Hun verwondering, dat zij het zo naar hun zin hebben, deed ook wat met mij als moeder.”
Het hele interview leest u in de Avrobode van week 31/32. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Deborah Ligtenberg
