Jouw vader overleed op jonge leeftijd. Welke impact had dat op jou?
“Hij stierf op zijn 41e aan een hartinfarct, ik was zes. Ik heb er lang weinig moeite mee gehad dat ik vaderloos was. Tot ik een jaar of 35 was. Het nummer ‘Father and son’ van Cat Stevens werd opnieuw uitgebracht en omdat ik vader werd raakte me dat enorm. Ik heb toen het liedje ‘Foto’ geschreven, met als openingszin: ‘Mijn vader is een foto.’ Daarna was ik erg bezig met de dag waarop ik ouder dan hij zou worden. Het werd een obsessie en angst. Een jaar ben ik astmatisch geweest, vanuit het niets. Maar toen ik hem in december 2001 was gepasseerd, stopte dat hoesten vrijwel meteen. Blijkbaar was het stress. Bizar.”
Wat wist je van hem?
“Mijn moeder vertelde altijd dat zijn verblijf als militair in Indonesië tussen 1946 en 1948 de mooiste tijd van zijn leven was. Toen ik ouder was, vond ik dat toch raar. Er zijn daar vreselijke dingen gebeurd. Hoe valt dat te rijmen? Mijn moeder had zijn brieven uit Indonesië bewaard en gaf ze mij. Ik wilde ze eerst niet lezen. Ik had een romantisch beeld van hem. Stel dat hij stomme brieven schreef? Tijdens een vakantie op Java werd ik in een oud-Hollands koffiehuis in Bandoeng opeens overmand door emoties. Ik zei tegen Machteld: ‘Mijn vader was hier.’ Thuis ben ik ze toch gaan lezen en wat bleek: mijn vader bezocht regelmatig zijn in Bandoeng gelegerde broer, zelf zat hij ergens vlakbij. De kans is dus groot dat ze in dat koffiehuis waren. Die brieven waren heel troostrijk.”
Wat leerde je over jezelf door ‘Verborgen verleden’?
“Van de vijf kinderen leek ik het meest op hem, zei mijn moeder. Hij was iemand die zich liet gelden en dat ben ik als cabaretier/ tv-maker ook een beetje. En hij was emotioneel, net als ik. Ook bleek dat beide families al generaties lang ondernemers waren. Ik begon als leraar, maar werd daarna als tv- en theatermaker ook ondernemer. Hoewel me die onzekerheid doodeng leek, vond ik het vanaf het eerste moment fantastisch. De autonomie, geen verantwoording hoeven afleggen. Het zat blijkbaar in mijn bloed.”
Het hele interview leest u in de Avrobode van week 12. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Bram de Graaf
