Hoe voelde dat, als nestor onder de jeugd?
“Ik had daar een beetje m’n twijfels over, want we schelen nogal wat in leeftijd. Maar we ervoeren allemaal dat elk verschil wegviel. We zaten op dezelfde lijn, wisten dat we een topprestatie wilden leveren en dat was voor iedereen even spannend. Het werd een zware week: we hebben soms tot diep in de nacht gefilmd. Maar wat ik zag was hun kwaliteit en de liefde voor het vak. Iedereen was zo professioneel, niet anders dan hoe wij vroeger werkten. Ik zeg graag: je moet woekeren met je talent. Dat zag ik iedereen in deze groep doen. En ook het elkaar gunnen: dat je oprecht benieuwd bent hoe jouw liedje door een ander wordt vertolkt en blij bent met het succes.”
Er is een speciale aflevering getiteld ‘The power of music’. Daarin wordt aandacht besteed hoe muziek kan helpen bij mentale gezondheid. Waaraan ontleent muziek die kracht?
“Het is belangrijk in het leven om te proberen je te verplaatsen in de situatie en de problemen van anderen. Muziek kan hierbij helpen. Je ziet dat bijvoorbeeld bij dementerende mensen. Die leven als het ware op. Maar ook bij baby’s; ze stoppen met huilen. Het maakt niet uit wat je zingt, als het maar goed is, met liefde voor het vak. Mijn vader was amateurzanger en voorzitter van een groot operakoor en hij zei altijd: ‘Zonder muziek en zang heeft het leven geen waarde’. Ik vind het inderdaad essentieel. Het is alsof muziek de ziel opzoekt, het werkt helend. Als ik optreed, is het voor mij belangrijk dat het publiek een onvergetelijke avond heeft gehad. Dat is mijn beloning.”
Je werkt altijd nauw samen met anderen. Toch noem je jezelf een ‘loner’.
“Ik heb het alleen-zijn nodig. In de buurt van ons huis in Limburg staat een bankje onder een boom en daar wandel ik vaak naar toe. Nu staan de maïsvelden en de korenvelden vol, het is er prachtig. Daar is het goed nadenken. Jaren geleden zong ik vaak bij de Scottish Opera. Zo kwam ik in Schotland terecht. Sindsdien kom ik er bijna elk jaar om te wandelen. Dat land is vol van muziek. Ik geniet van de wind, van de pub na afloop. Een keer was ik aan het wandelen toen een roodborstje me voortdurend volgde, zelfs toen ik ging zwemmen in een bergmeertje. In Schotland voel ik me intens gelukkig. Misschien was ik in een vorig leven een Kelt!”
Het hele interview leest u in de Avrobode van week 35. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Ella Wiesbrod
