Je was de ‘redactiemoeder’. Wat hield dat in?
“Ik noemde mezelf ‘de klasse-oudste’. Het is vanzelf ontstaan. De presentatoren vallen onder de hoofdredacteur, maar hen in de gaten houden is een van zijn vele taken. Dus nam ik het op me. Ik keek of hun roosters niet te zwaar waren, zorgde dat de sfeer goed was en dat alles liep. Ik hoef niet de baas te zijn, maar voel me wel verantwoordelijk voor anderen. Dat zit van nature in me.”
Waarom gaf je dat op voor het ‘Radio 1 Journaal’?
“Half november vorig jaar werd bekend dat Jurgen van den Berg zou vertrekken. Met mijn hoofdredacteur Marcel Gelauff besprak ik zijn opvolging. Hij somde wat opties op en vroeg toen: ‘Of zou jij het willen?’ Ik heb er een weekend over nagedacht en hakte de knoop door: ja! Ik had bij het journaal alles gedaan, van breaking news-uitzendingen tot staatsbezoeken. Het Radio 1 Journaal zou weer andere dingen van me vergen. Het is een programma waarop je als presentator veel meer je stempel drukt dan bij het journaal op televisie. Daar stel je twee of drie vooraf doorgesproken vragen aan een correspondent of verslaggever en moet je in anderhalve minuut de informatie overbrengen. Op de radio duren de gesprekken veel langer en kun je de diepte in. Dat vind ik een enorme uitdaging.”
Is je carrière gelopen zoals je had gedroomd? Was het niet je grootste ambitie om het gezicht van het achtuurjournaal te worden?
“Dat ik daarvoor in 2013 werd gepasseerd, was een teleurstelling. En dat heb ik ook kenbaar gemaakt. Maar toen heb ik die knop snel omgezet. Ik had kunnen blijven klagen, maar mijn naaste omgeving en ikzelf zouden daar dan het meeste last van hebben. En ik kon daardoor wel het Koningshuis en andere evenementen blijven doen, onderwerpen die me ook heel dierbaar waren.”
Het hele interview leest u in de Avrobode van week 43. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Bram de Graaf
