Joris Linssen: ‘Ik leef in het hier en nu’
Terwijl de wereld wankelt, is klein geluk vaak dichterbij dan gedacht. Deze zomer staan we stil bij die kleine momentjes van verrukking en plezier. Deel 3: Wat maakt Joris Linssen gelukkig?
Hou je van de zomer?
“Net als bij leeftijden heeft ook elk seizoen zijn charme, ik leef in het hier en nu. Sommige mensen hebben een herfst- of winterdip, maar dat herken ik totaal niet. Wat niet wil zeggen dat ik niet naar de zomer verlang. De zomer heeft een bepaalde lichtheid: het groen, de geuren, temperatuur, dat vind ik wel fijn. Aan het begin van de zomer heb ik meestal opnamen voor Boeddha in de polder, een ontzettend fijn programma over spiritualiteit waarin ik heel wat avonturen aanga. Dat is een heel leuke bijvangst van televisie maken.”
Maakt avonturen aangaan jou gelukkig?
“Absoluut. In de zomer van 2022 deed ik voor Boeddha in de polder mee aan SoloQuest: ik was 48 uur lang helemaal alleen in de Drentse natuur; zonder telefoon, zonder afleiding, alleen met mezelf en de stilte. Aljo Bril, de survivalgids die me begeleidde, zei dat ik mijn totemdier zou tegenkomen, een dier waarmee je eigenschappen deelt, dat kracht geeft. Wat zou het zijn? Een wolf, een das, een reebok? De eerste nacht deed ik geen oog dicht. In mijn dunne tentje dacht ik bij elk geritsel een wolf te horen. De tweede nacht besloot ik me over te geven. Klaar om mijn totemdier te ontmoeten, sliep ik als een roos. Toen Aljo de volgende ochtend vroeg of ik mijn totemdier had ontmoet, zei ik: helemaal niet! Het enige dier dat ik had gezien was een mestkever. Aljo vertelde heel enthousiast dat dit in het oude Egypte een heilig dier was. En dat het bij me paste, met het schild om zich heen, maar ook het vermogen om te vliegen.”
Heeft geluk voor jou vooral te maken met buiten je comfortzone gaan?
“Ja, dat klopt. Dingen waarvan ik denk: ‘Waarom doe ik dit eigenlijk? Waarom ga ik niet gewoon lekker thuis in de tuin zitten?’ Een uitdaging aangaan en die volledig doorvoelen, daar word ik gelukkig van. Het heeft te maken met op de toppen van mijn kunnen zijn, met alleen daarmee bezig zijn, waardoor er niets anders meer is. Het is zoals het nemen van een ijsbad. Mijn hele lichaam zegt ‘Doe dit niet! Te koud, stop hiermee!’, maar het gevoel dat ik krijg als ik het toch doe, is onbeschrijflijk. Alle zintuigen gaan aan. Het is een gelukzalig gevoel waarbij ik heel alert ben en echt alles openstaat. Dat vind ik heerlijk.”
Wat doe je, naast een ijsbad nemen, om in die staat te komen?
“Je maakt mij niet gelukkig met een vakantie in een resort waar je in principe niet uit hoeft. Vorig jaar zijn mijn vrouw en ik naar Schotland gegaan, om de ruim 150 kilometer lange West Highland Way te lopen. Wildkamperen soms, een rugzak vol spullen. Zo zwaar dat je denkt ‘waarom doe ik dit?’ Dat heb ik ook heel vaak gedacht tijdens de 20, 30 kilometer die we per dag liepen. Warm, dat zweterige ding op je rug, momenten waarop het pijn begint te doen. Daar zit dus precies de uitdaging in.”
Het hele interview leest u in de Avrobode van week 28/29. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Deborah Ligtenberg