Fidan Ekiz komt in de nieuwe serie ‘Op de barricade’ op voor gewone Nederlanders. Dat is nodig, vindt ze, want ‘we lijken elkaar steeds meer uit het oog te verliezen.’

Je bezoekt in de serie drie plekken waar burgers in conflict zijn met overheid of bedrijven. Waarom wilde je dit programma maken?

“Vaak begrijp je pas echt waarom mensen zich ergens druk om maken als je ziet hoe ze leven, hoe ze voor elkaar zorgen en welke tradities daarin een rol spelen. Ik wilde die menselijke verhalen vertellen, in hun levens duiken. Tegelijkertijd blijf ik kijken naar de feiten en onderzoek ik alle kanten van een verhaal.”

In de eerste aflevering ga je naar Zandvoort, waar campinggasten in opstand komen tegen een projectontwikkelaar die er luxe chalets wil bouwen. Wat trof je aan?

“Een familiecamping waar Jordanezen al generaties lang samenkomen, sommigen wonen er zelfs permanent. Nu moeten ze wijken voor de rijken, terwijl ze geen kant op kunnen en hun stacaravans straks niets meer waard zijn. Het raakt me dat het laatste stukje Jordaan hiermee dreigt te verdwijnen. Dit zijn mensen bij wie je altijd kunt aanschuiven, waar André Hazes wordt gezongen aan tafel. Het was zo’n warm welkom. Ik voel me sowieso meer op mijn gemak bij volkse types.”

Hoe komt dat?

“Ik ben opgegroeid in een volkswijk in Rozenburg, onder de rook van Rotterdam. Die heette de Tulpenbuurt, maar werd de turkenbuurt genoemd omdat er zoveel gastarbeiders woonden. Samen optrekken, naar elkaar luisteren: de gemeenschapszin was heel sterk. Dat is iets dat ik in Nederland steeds meer mis, we lijken elkaar uit het oog te verliezen. Ik ben in mijn werk altijd op zoek naar hoe mensen weer met elkaar kunnen praten, naar elkaar kunnen luisteren.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 46. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Elselien van Dieren

Met heel haar hart geniet Loretta Schrijver van ‘The masked singer’. De schoonheid en het plezier passen bij de manier waarop ze nu in het leven staat. ‘Sprookjes zitten in mijn karakter.’

Wat maakt ‘The masked singer’ zo waanzinnig?

“Ik doe dit nu al vijf jaar en meteen vanaf het begin was het enig. Het is een vrij eenvoudig format: een stel BN’ers wordt in een pak gehesen en vervolgens moeten wij, de panelleden, raden wie erin zit. Dat is niet bepaald ingewikkeld. Al weet ik inmiddels dat het allesbehalve simpel is. Ik heb net weer een appje naar de makers gestuurd met ‘Jongens, jullie hebben jezelf overtroffen. Mooier dan dit kán gewoon niet.’ Maar dat kan blijkbaar wel, want ik stuur ze ongeveer elke week zo’n bericht. Het is een spektakel, met zulke mooie pakken waar bijzondere mensen uitkomen. Ik geniet van de wonderschone optredens en stemmen die tot in het diepst van mijn ziel doordringen. Van een schoonheid, niet normaal. Gisteravond gebeurde het weer dat ik zwaar ontroerd was. Ik was blij dat Gerard Joling eerst het woord nam, zodat ik mezelf kon herpakken. Het was zo overweldigend mooi. Ik ben een heel gelukkig mens dat ik hier bij mag zijn.”

En dan maar raden wie er in zo’n pak zit. Lukt dat nog als je zo geraakt bent? 

“Nee, absoluut niet. We hebben van die opschrijfboekjes en Carlo Boszhard zit naast me bijna wiskundige formules te noteren. We zijn nog niet eens klaar met het opnemen van de hele serie en hij heeft al vier boekjes volgeschreven. Ik amper twee, omdat ik de hele tijd werkelijk waar geen idee heb. Echt, we zijn het domste panel van Nederland.”

Dus gaan jullie elke keer af?

“Dat maakt me helemaal niets uit. Weet je wat het is, voor mij is het een sprookje. Als zo’n prachtig karakter ook nog eens heel mooi zingt, dan heb je me. Dan geloof ik gewoon in de prins die de schone slaapster wakker kust.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 45. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg

Kim-Lian van der Meij hoopt dat ze met ‘Expeditie Armoede’ kan helpen een einde te maken aan vooroordelen over mensen die in armoede leven. ‘Het kan iedereen overkomen.’ 

Wat voor programma is ‘Expeditie Armoede’?

“Het is een zesdelige serie die we samen met het Armoedefonds maken. Elke aflevering laten we twee persoonlijke verhalen zien van mensen die in armoede leven. Ik vraag wat dit voor hen betekent, hoe ze in deze situatie terecht zijn gekomen en welke moeilijke keuzes ze moeten maken. Daarnaast lichten we elke keer twee lokale hulporganisaties uit. Dat zijn vaak lokale initiatieven van vrijwilligers.”

Waarom wilde je dit programma maken?

“Ik wil met name het taboe doorbreken. Vaak hebben we best veel vooroordelen over mensen die echt in armoede leven. In Nederland zijn dat er ongeveer een miljoen, dat wist ik zelf ook niet. Velen van hen voelen schaamte en durven niet om hulp te vragen.”

Waarom durven ze dat niet?

“Door die vooroordelen. Ze krijgen te horen dat het hun eigen schuld is, dat ze lui zijn. Of mensen hebben kritiek op hun keuzes. ‘Je bent arm, maar je rookt wel of hebt een huisdier’. Ik heb die gedachten zelf ook wel gehad. Het is heel makkelijk om vanaf de zijlijn dingen te roepen zonder echt te weten wat iemands verhaal is. Vaak is het niet eens hun schuld dat ze in deze situatie terecht zijn gekomen. Ze zijn bijvoorbeeld ziek geworden, zijn hun baan verloren of hebben schulden van hun partner overgenomen. Het kan iedereen overkomen.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 44. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Wouter Luijken

De een pluist talloze bakboeken uit, de ander laat alles gewoon op zich afkomen. Wat is de beste voorbereiding op ‘Heel Holland bakt’, dat zondag weer begint? ‘Ik had al moeite met het aanmeldformulier.’

Gaan bakken al een dolle? Bakboeken uit het hoofd leren, nog snel even op les of het gewoon over je heen laten komen? De verse kandidaten van Heel Holland bakt pakten de voorbereiding op de strijd allemaal op hun eigen manier aan.

Anne (29) wilde eigenlijk stage gaan lopen bij een bakkerij. “Dat is er helaas niet meer van gekomen”, lacht de vmbo-docent. “Maar ik ben wel een dag minder gaan werken om te kunnen oefenen voor de wedstrijd. Op mijn vrije dag zat ik met mijn neus in bakboeken en keek ik kookfilmpjes. Thuis heb ik eindeloos geoefend.”

Voormalig stewardess en gastvrouw Antoinette (67) stapte compleet anders in de wedstrijd. “Qua voorbereiding heb ik weinig gedaan”, zegt ze goudeerlijk. “Ik liet het gewoon op me afkomen.” Arts Elise (28) ging juist gericht aan de slag. “Zodra ik iets meer wist over de opdrachten, ben ik mijn ideeën gaan uitproberen. Het ging met vallen en opstaan en het kostte niet alleen flink wat tijd, maar ook heel veel ingrediënten.” Een goede voorbereiding is het halve werk, weet ze. “Al heb ik geen recepten uit mijn hoofd geleerd. Sommige basisrecepten zaten op een gegeven moment wel vanzelf in mijn hoofd omdat ik zo vaak oefende.”

Tips van Janny en Robèrt

Robèrt:

“Koop een vakboek met goede basisrecepten, als je die begrijpt, kun je verder. Oefen met een tijdsplanning. Met je biscuit beginnen is niet altijd slim. Misschien moet je vulling lang opstijven of is het handig om je decoratie vast klaar te hebben. En vraag je omgeving eerlijk te zijn. Is het mooi gaar? Kloppen de smaken?”

Janny:

“Thuis win je de wedstrijd, zeggen we altijd. Zorg voor een plan B. Als je weet dat je nog iets kunt redden, blijf je vanzelf rustig. De ideale kandidaat durft buiten de gebaande paden te treden, met een eigen blik en een eigen smaak. Dat zijn de mensen die ons verrassen.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 43. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Tijgerbloed

Joris Linssen is terug met een vlottere versie van ‘Hello Goodbye’. Elke aflevering duurt nog maar 12 minuten, dat past in de huidige tijd. De gesprekken zijn er niet minder mooi om. ‘Bij ons voelen mensen zich gehoord.’

Waarin verschilt deze nieuwe reeks van voorgaande seizoenen?

“De afleveringen zijn met twaalf minuten een stuk korter dan voorheen, maar het zijn er dus ook veel meer. We zagen dat korte filmpjes op TikTok en Instagram miljoenen keren werden bekeken. Ook wij zoeken naar nieuwe vormen en manieren om de kijker te bereiken. Hoe kunnen we zorgen dat zo veel mogelijk mensen ons programma zien? Daarom zitten de mooiste gesprekken nu met z’n tweetjes in een aflevering.”

Wat is de kracht van het programma?

“Ik denk dat het de tijdgeest ademt. Moderne ontwikkelingen waar we in Hilversum verhalen bij zoeken, komen uit zichzelf voorbij. Internetdating, regenbooggezinnen, we komen het allemaal tegen. We hebben geen rare kunstgrepen nodig om diversiteit in het programma te brengen, op Schiphol is die altijd er al.”

Welk verhaal maakte dit seizoen de meeste indruk?

“In aankomsthal vier zagen we een stoere man staan met lang haar en een ruige baard. Hij droeg een motorjack. Hij zag er dus uit als een echte biker, maar dan met een grote bos bloemen en een ballon in zijn handen. Ik was meteen geïntrigeerd.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 42. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Wouter Luijken