Marlijn Weerdenburg: ‘Dit talent heb ik van mijn oma’

Marlijn Weerdenburg heeft zin in het Musical Awards gala. Ze is al sinds haar jeugd gegrepen door het musicalvirus. ‘Toen ik The phantom of the opera zag, was ik op slag verliefd.’

Wanneer werd je gegrepen door het musicalvirus?

“Toen ik als kind The phantom of the opera zag. Het was een prachtig verhaal, er was zang, dans, licht en er waren prachtige kostuums: ik werd op slag verliefd op het genre. Alle disciplines komen samen, dat vind ik er zo mooi aan. Wat ik ook leuk vind, is dat er in musicals dingen gebeuren die in het normale leven niet kunnen, maar waarvan ik soms zou willen dat dat wél zo was. Dat mensen op straat ineens in gezang uitbarsten en gaan dansen bijvoorbeeld. The phantom maakte zo’n indruk op me, dat ik in de weekends een musicalvooropleiding ben gaan volgen. Later ging ik naar het conservatorium en de toneelschool, want ik wilde mijn droom waarmaken.”

Vanaf juni speel je in de musical ‘Dear Evan Hansen’. Je belde zelf de producent om auditie te doen. Dat is best bijzonder.

“Ik had de film gezien en wist dat er ook een musical van was gemaakt. Ik dacht: als die ooit naar Nederland komt, wil ik daarin meedoen. Ik heb mezelf erin gekletst, al is het niet zo dat ik de rol meteen had: ik heb meerdere auditierondes moeten doen. Uiteindelijk is het dus gelukt.”

Waarom wilde je die rol zo graag?

“Het verhaal gaat over een jongen met een sociale fobie en ik speel zijn moeder. Zij ziet hoe moeilijk haar zoon het heeft en worstelt daarmee, want ze wil zo graag dat hij gelukkig is. Die rol spreekt me aan omdat ik ook moeder ben van een kind dat net even anders is. Ik vind het belangrijk om dit verhaal te vertellen, om openheid rond het thema te creëren. Ook hoop ik andere ouders in een soortgelijke situatie een hart onder de riem te steken, want ik weet hoe moeilijk het soms kan zijn.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 15. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Wilma Groot

Deze week: Vajèn van den Bosch en Marlijn Weerdenburg

Alles weten over de televisie van 12 t/m 18 april? Nummer 15 van Avrobode van 2025 is uit! Lees hier wat u in deze editie kunt verwachten.

Interview Marlijn Weerdenburg

Marlijn Weerdenburg heeft zin in het Musical Awards gala. Ze is al sinds haar jeugd gegrepen door het musicalvirus. ‘Toen ik The phantom of the opera zag, was ik op slag verliefd.’

De feniks van Parijs

In Close up: De herrijzenis van de Notre-Dame is te zien hoe de kathedraal na de brand van 2019 weer werd opgebouwd. Wat heeft zij in bijna duizend jaar nog meer meegemaakt?

Zes vragen aan Vajèn van den Bosch

In The Passion speelt Vajèn van den Bosch de rol van Maria Magdalena, de enige vrouw tussen Jezus’ volgelingen. ‘Ze leerde me te vertrouwen op mijn eigen gevoel.’

Al deze artikelen en meer vindt u in de Avrobode van week 15. Deze editie ligt nu in de winkel. Liever abonnee worden? Dat kan hier.

Deze week: Miguel Wiels en Adriaan van Dis

Alles weten over de televisie van 5 t/m 11 april? Nummer 14 van Avrobode van 2025 is uit! Lees hier wat u in deze editie kunt verwachten.

Interview Adriaan van Dis

In het drieluik Oorlog is erfelijk vragen War Child en de EO aandacht voor kinderen in oorlog en het doorgeven van oorlogstrauma’s. Adriaan van Dis is een van de geïnterviewden. ‘Ik ben een driftkop, net als mijn vader.’

De ziekte versterkt onze band

Marieke (57) heeft de ziekte van Alzheimer. Ze werkt op de dagbesteding in de moestuin en speelt piano, zo is te zien in de special Geef om je hersenen. Zoon Chris (25): ‘Ze beschouwt dit als haar baan.’

Interview muzikaal begeleider Miguel Wiels

Even tot hier begint zaterdagavond aan een nieuw seizoen. De muzikale intermezzo’s vormen een belangrijk onderdeel. Muzikaal begeleider Miguel Wiels werpt zijn licht op de liedjes.

Al deze artikelen en meer vindt u in de Avrobode van week 14. Deze editie ligt nu in de winkel. Liever abonnee worden? Dat kan hier.

Adriaan van Dis: ‘Hoe ouder ik word, hoe gevoeliger’

In het drieluik ‘Oorlog is erfelijk’ vragen War Child en de EO aandacht voor kinderen in oorlog en het doorgeven van oorlogstrauma’s. Adriaan van Dis is een van de geïnterviewden. ‘Ik ben een driftkop, net als mijn vader.’

Was die bezorgdheid een reden om mee te werken aan ‘Oorlog is erfelijk’?

“Ik zie overal onrust in de wereld en kinderen angstig in de camera kijken terwijl ze zich vastklampen aan hun moeders rok of vaders broek. Telkens weer zie je dat kinderen de rekening betalen en op den duur gaan terugslaan. Kijk naar Israël. De huidige generatie is gevormd door de Shoah en laat zich niet meer verdrijven. ‘Dat zal ons nooit meer gebeuren.’ En dus slaat die terug. Gaza reageert daar weer op. De derde en vierde generaties zeggen: ‘Het land van onze ouders is gestolen, we pakken dat terug.’ Bij de grensafscheidingspoort in Noord-Gaza werden tientallen demonstranten neergeschoten. Allemaal zaaigoed voor radicaliteit en geweld. De jongeren worden steeds mondiger en bozer. Dat zien we nu ook bij ons.”

Hoe dan?

“Immigranten hebben Europa helpen opbouwen. Hun kinderen voelen echter dat ze nog steeds met de nek worden aangekeken. En dat hun geloof en cultuur niet worden gerespecteerd. Als reactie gaan ze dat geloof veel sterker aanhangen dan hun ouders. Je ziet veel meer hoofddoekjes dan vroeger, de ramadan is een symbool van hun identiteit geworden. Als je groepen apart zet, vernedert en uitsluit, kweek je haat en fanatisme.”

Het gedrag van uw vader maakte een angsthaas van u, zei u eens. Wat is momenteel uw grootste angst?

“De angst dat de vrijheid en vrede waarin ik ben opgegroeid te broos worden. Het gaat dan niet alleen over de Russen die nog een land inpikken, maar ook over de persvrijheid. Zoals Jeff Bezos in Amerika die tegen The Washington Post zegt dat er op de opiniepagina geen negatieve stukken meer mogen worden geplaatst over Trump. Ik ben bang dat ook ik mezelf ga censureren. Ik maak een podcast en denk soms: kan ik dit nog zeggen? Een ironisch grapje wordt snel verkeerd opgevat, mensen zijn gauw beledigd. In mijn kast staat altijd een rugzak klaar met een zaklamp, telefoonoplader, geld en ontsmettingsmiddel. Ik groeide op met een vluchtkoffer boven op de slaapkamerkast. Als het moet kan ik hem zo smeren.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 14. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Bram de Graaf

Deze week: Radar en Herman van der Zandt

Alles weten over de televisie van 29 maart t/m 4 april? Nummer 13 van Avrobode van 2025 is uit! Lees hier wat u in deze editie kunt verwachten.

Interview Herman van der Zandt

Jarenlang presenteerde Herman van der Zandt nieuws- en sportprogramma’s. Met plezier, maar toch verruilde hij de NOS voor KRO-NCRV, om het human-interestprogramma De reünie te presenteren. ‘Er zijn zoveel paden te bewandelen.’

Radar vaart haar eigen koers

Radar bestaat dertig jaar en heeft zich in die tijd bewezen als een krachtige stem voor consumenten. Eindredacteur Elise van Bork wil gedupeerden duidelijkheid bieden. ‘En als het even kan ook verder helpen.’

Zes vragen aan makelaar Alex van Keulen

Makelaar Alex van Keulen krijgt het steeds moeilijker om geschikte huizen te vinden voor de deelnemers van Kopen zonder kijken. ‘We zochten vorig jaar al naar huizen voor de afleveringen van 2026.’

Al deze artikelen en meer vindt u in de Avrobode van week 13. Deze editie ligt nu in de winkel. Liever abonnee worden? Dat kan hier.

Herman van der Zandt: ‘Ik wilde meer grip hebben op mijn leven’

Jarenlang presenteerde Herman van der Zandt nieuws- en sportprogramma’s. Met plezier, maar toch verruilde hij de NOS voor KRO-NCRV, om het human-interestprogramma ‘De reünie’ te presenteren. ‘Er zijn zoveel paden te bewandelen.’

Ben je op de racefiets?

“Nee, op de vouwfiets. Die zit trouwens ook in het programma. Ik rijd op die fiets met Richard Groenendijk door Rotterdam. Dat was voor de filmploeg trouwens best lastig, die waren ons meerdere keren kwijt. Het programma is natuurlijk bekend, het bestaat immers al twintig jaar. Maar we hebben het wel een beetje veranderd. Aan het begin ga ik met de bekende Nederlander naar een locatie die voor hem of haar belangrijk is geweest. Met Fidan Ekiz wandel ik bijvoorbeeld door Rozenburg, waar ze vandaan komt. Met René van der Gijp loop ik door het Spartastadion en met Arjan Ederveen dwaal ik door Carré. Daarna is dan de reünie zelf met de klasgenoten of de musicalacteurs.”

Zijn het dan niet alleen maar schoolklassen?

“Dat is het andere grote verschil. Het uitgangspunt is nu de bekende kop, de BN’er, en die kiest zelf welke club mensen uit zijn verleden hij of zij wil terugzien. Mensen uit een periode die belangrijk is geweest. In het geval van Miljuschka Witzenhausen en Fidan Ekiz zijn dat inderdaad schoolklassen, maar voor bijvoorbeeld Arjan Ederveen zijn het de kinderen van de cast van de musical ‘Oliver’ en voor Richard Groenendijk de collega’s van een horecagelegenheid in Rotterdam. Wat voelden ze als ze daar binnenliepen en wat waren ze voor meisje of jongen?”

Hoe was jij zelf?

“Ik was wel nieuwsgierig naar de wereld, maar ik maakte me tegelijkertijd geen zorgen over waar ik terecht zou komen. Redelijk zorgeloos, dus. Ik heb een heel fijne jeugd gehad. Over het algemeen was ik vrij braaf. Ik zocht niet de randjes op van wat niet mocht en mijn vader had het ook wel laten weten als ik dat wel had gedaan.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 13. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Maarten van der Meer

Deze week: Thomas van Luyn en Hanna Verboom

Alles weten over de televisie van 22 t/m 28 maart? Nummer 12 van Avrobode van 2025 is uit! Lees hier wat u in deze editie kunt verwachten.

Interview Thomas van Luyn

In Volle zalen loopt Cornald Maas mee met cabaretier Thomas van Luyn (57), die vertelt over de voorstelling die hij maakte over zijn ADHD. ‘Mijn hoofd staat nooit stil.’

Interview Hanna Verboom

Na een pauze van enkele jaren is Hanna Verboom nu te zien in een hoofdrol in de nieuwe dramaserie Elixer, als CEO van een farmaceutisch familiebedrijf.

De traditie van de lach

Frans Bauer serveert de komende weken de heerlijkste grappen uit 45 jaar Bananasplit. Daarin veel aandacht voor zijn voorganger Ralph Inbar. Hoe maakte hij een succes van het verborgencameraprogramma?

Al deze artikelen en meer vindt u in de Avrobode van week 12. Deze editie ligt nu in de winkel. Liever abonnee worden? Dat kan hier.

Hanna Verboom: ‘Vertrouwen is de basis van acteren’

Na een pauze van enkele jaren is Hanna Verboom nu te zien in een hoofdrol in de nieuwe dramaserie ‘Elixer’, als CEO van een farmaceutisch familiebedrijf.

Waarom was ‘Elixer’ een goede reden om weer te gaan acteren?

“Ik heb bijna tien jaar achter de schermen gewerkt, voor de stichting Get it done en filmplatform Cinetree, maar was er wel altijd van overtuigd dat ik weer zou gaan acteren. Alleen dan wel met het juiste project. Ten eerste vind ik Dana Nechushtan een fantastische regisseur. Ik heb eerder met haar gewerkt en toen voelde ik echt een klik. Ook het thema van de serie, de farmaceutische industrie, sprak me aan. Het is een bedrijfstak die zorg biedt, maar waarin het ook enorm om geld draait. Ik doe veel werk binnen de mentale gezondheidszorg en slik zelf ook medicijnen, dus ik heb daar een sterke connectie mee. Ik dacht eigenlijk meteen: wat een mooie rol!”

Wat is je personage voor persoon?

“Er zitten veel lagen in Isabelle. Aan de ene kant is ze echt een leider: ze heeft een groot verantwoordelijkheidsgevoel en ze wil zich bewijzen. Aan de andere kant heeft ze een kwetsbare kant: ze is moeder van een zoon die mentale uitdagingen heeft en de medicijnen van dat bedrijf moet gaan gebruiken. Het is heel mooi dat Elixer heel duidelijk ook die menselijke kant belicht. De serie laat zien hoe goede mensen in verkeerde omstandigheden terecht kunnen komen en daardoor dingen doen waar ze niet achter staan.”

Heb je het acteren gemist?

“Ik heb de afgelopen jaren veel achter mijn laptop gezeten en me gefocust op het opzetten van een bedrijf. Nu ben ik een half jaar bezig geweest met een groep mensen om iets moois te maken. Dat heb ik zeker gemist. Als ik een rol speel, richt ik me helemaal op wat één iemand beweegt. Ik vond het heerlijk dat weer te kunnen doen.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 12. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Mariëtte Van Haren

Deze week: Douwe Bob en Maarten Remmers

Alles weten over de televisie van 15 t/m 21 maart? Nummer 11 van Avrobode van 2025 is uit! Lees hier wat u in deze editie kunt verwachten.

Interview Maarten Remmers

Maarten Remmers is al achttien verslaggever van Keuringsdienst van waarde. Inmiddels weet hij zoveel over dilemma’s rond voedselproductie dat hij het soms lastig heeft als hij boodschappen doet.

‘Het is de toon die de muziek maakt’

Het thema van de Boekenweek 2025 – ‘Je moerstaal’ – spreekt schrijver en taaldeskundige Wim Daniëls aan. Hij koestert de verscheidenheid aan talen, maar vreest voor streektalen en zelfs voor het Nederlands

Interview Douwe Bob

Douwe Bob is een van de coaches in het nieuwe programma Talent unplugged. Samen met Meau en Thomas Acda begeleidt hij aanstormende singer-songwriters in een talentenjacht die draait om de basis van muziek.

Al deze artikelen en meer vindt u in de Avrobode van week 11. Deze editie ligt nu in de winkel. Liever abonnee worden? Dat kan hier.

Maarten Remmers: ‘Ik probeer zo bewust mogelijk te leven’

Maarten Remmers is al achttien verslaggever van ‘Keuringsdienst van waarde’. Inmiddels weet hij zoveel over dilemma’s rond voedselproductie dat hij het soms lastig heeft als hij boodschappen doet.

Het valt op dat jullie als Keuringsdienst nooit een scherp oordeel vellen.

“Ik vind dat niet onze rol als programmamaker. Wij vertellen een verhaal en daarna mogen de kijkers bepalen wat ze met die informatie doen. We zullen nooit zeggen: die ene smeerkaas moet je niet eten. Een terugkerend thema dat ik heel interessant vind, is hoe industrieën planten en dieren manipuleren. Dat gebeurt dus met die perziken, maar bijvoorbeeld ook met fokzeugen, waar we al eerder een uitzending over hebben gemaakt. Zoiets roept heel uiteenlopende reacties op.”

Wat vind je daar zelf van?

“Ik vind het vaak moeilijk om een keihard oordeel te vellen, want zo’n verhaal heeft meerdere kanten. Ik snap die varkensboeren heel goed. Ze hebben een bedrijf te runnen en als ze een kruising kunnen maken waardoor hun varkens extra biggen werpen, dan doen ze dat. We willen allemaal zo efficiënt mogelijk voedsel produceren, want we zijn met veel mensen op aarde. Maar tot hoever kunnen we daarin gaan? Daar heb ik geen antwoord op. Wel vind ik dat we sowieso te veel vlees eten. Ik geloof zeker dat dieren een plek hebben in ons voedselsysteem, maar de hoeveelheid landbouwgrond in de wereld die nu in dienst staat van de vleesindustrie, vind ik niet in verhouding staan.”

Hoe zijn jouw eigen eetgewoontes?

“Thuis eet ik eigenlijk geen vlees, buiten de deur af en toe wel. Een heel enkele keer maak ik thuis ook vlees klaar voor mijn zoon, die dat erg lekker vindt. Over het algemeen ben ik helemaal niet activistisch of hyperprincipieel, maar ik probeer wel zo bewust mogelijk te leven. Ik koop bijvoorbeeld al zes jaar alleen nog maar tweedehands kleding. En als er thuis apparaten stuk zijn vind ik het tegenwoordig heel leuk om die zelf te repareren met de hulp van allerlei YouTubefilmpjes. Voor mijn werk moet ik geregeld op reis, maar privé vlieg ik nooit.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 11. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Ernest Marx

Back to top