Terwijl de wereld wankelt, is klein geluk vaak dichterbij dan gedacht. Deze zomer staan we stil bij die kleine momentjes van verrukking en plezier. Deel 5: wat maakt Peggy Vrijens gelukkig?

Waar moet een vakantie voor jou aan voldoen?

“Samen zijn met de mensen van wie ik houd. Beetje lummelen, zon en dat het ontspannen is. We wilden eerst naar Canada gaan, maar hebben dat plan toch maar afgeblazen. Ik draai deze zomer voor Woeste grond en kan maar twee weken weg. Als de opnames klaar zijn, start ik meteen met een theatertournee. Twee weken door Canada crossen werd te omslachtig. We willen ook iets van het land zien, wat zou betekenen dat we alleen maar onderweg zouden zijn. De ouders van mijn vriend hebben een fantastisch huis in Frankrijk. Het leek ons een beter idee om met z’n allen daarheen te gaan.”

Wat maakt die plek zo fijn?

“De tuin is gigantisch, we zetten een zwembad op zodat de kinderen lekker kunnen zwemmen. We maken een wandeling, of gaan kajakken op het meer in de buurt. Gewoon lekker zíjn, vooral dat. Naarmate ik ouder word, heb ik meer behoefte aan stilstaan en niets doen. Of nou ja, je zult me niet zo snel de hele dag op een bedje in de zon vinden, maar ik kan me helemaal verliezen in het maaien van het gras. Er is zo’n trekker waar je op kunt zitten om van die groene banen te maaien. Of de rotte hortensia’s eruit knippen, onkruid wieden in de moestuin, allemaal dingen waardoor mijn drukke hoofd tot rust komt. De geur van gras, het geluid van de vogels, de aarde tussen mijn vingers… zalig. O ja, én broodbakken, dat ga ik ook doen.”

Vertel…

“Het is een oud Frans huis, helemaal opgeknapt. Met dikke muren, een grote keuken en in elke kamer een haard. Als ik daar ben, ga ik bakken. Brood is enorm bewerkelijk: kneden, anderhalf uur laten staan, weer kneden, weer laten staan… ik ben er de hele dag mee bezig. Dat brood eten we vervolgens in één avond op, maar de volgende dag doe ik het gewoon opnieuw. Bezig zijn met de primaire dingen, een soort eenvoudig leven, dat is zomers geluk.”

Hoe houd je dat gevoel vast als je weer terug bent in Nederland?

“Dan gaat alles weer gewoon door natuurlijk, maar dat zomerse geluk blijft wel bij me. Ik houd van de zomer, lééf voor de zomer. Ik ben opgegroeid in Maastricht, waar je een liedje hebt ‘Wat is ’t laeve sjoen es de zon sjeint.’ (‘Wat is het leven mooi als de zon schijnt’). Dat is ook echt zo: alles is leuker als de zon schijnt. Iedereen is vrolijker, iedereen gaat naar buiten, waardoor je veel meer mensen tegenkomt. Ik woon in een heel leuke straat met brede stoepen en picknicktafels. Als ik thuis werk, ga ik daar vaak zitten. Tijdens de lunch schuiven er buren aan en eten we met z’n allen. Zoveel fijner dan wanneer we allemaal binnen zitten met de kachel aan. Omdat ik ‘s zomers de dagen intenser beleef, kan ik er meer van genieten. Laatst was het een mooie dag waarop ik vrij was; toen zijn mijn dochter en ik lekker naar het strand gegaan. De zee, een beetje rondscharrelen, het zand tussen je tenen, loomheid en vrijheid.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 32/33. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg 

Terwijl de wereld wankelt, is klein geluk vaak dichterbij dan gedacht. Deze zomer staan we stil bij die kleine momentjes van verrukking en plezier. Deel 4: Wat maakt Martine van Os gelukkig?

Is de zomer voor jou de gelukkigste periode van het jaar?

“De gelukkigste? Dat weet ik niet hoor. Ik word ook heel blij van Kerst en Oud en Nieuw, als de kinderen op Kerstavond komen logeren en ik omringd ben door mensen die me lief zijn. Het fijne van de zomer is dat je in een soort vacuüm zit. Tot in mei doe ik Tijd voor Max, vervolgens ben ik ruim een maand op reis voor We zijn er bijna! Daarna hoef ik totdat Tijd voor Max in september weer begint een tijdje helemaal niets. Behalve dan naar de markt gaan voor boodschappen, eten met vrienden en de kinderen, en misschien nog op vakantie met mijn man. Dat besluiten we meestal op het laatste moment. We hebben het voorrecht dat we een hartstikke fijne tuin hebben. Ik vind het heerlijk om daar tijd voor te hebben, er een beetje in te rommelen en verder met niets anders bezig te zijn. Het bijzondere is dat de zomer me altijd heel erg doet terugdenken aan vroeger, daar mijmer ik geregeld over.”

Hoe komt dat?

“De zomer zit vol geuren van bloemen en bloesem. Je hebt van die kleine witte bloemetjes die heel zoetig ruiken. Als ik die ruik, ben ik weer terug in mijn jeugd. Dat ik van huis naar school liep en exact diezelfde geur rook. Een heel gelukkig gevoel. Geuren kunnen je stemming bepalen en je opeens terugbrengen in de tijd. Met hooi heb ik dat ook, dan ben ik terug in de hooiberg waarin ik vroeger speelde. Totaal onverwacht is opeens dat fijne gevoel er. Ik had een gelukkige jeugd, dat doet een hoop.”

Zit geluk in gewone dingen?

“Voor mij wel. In cantharellen plukken met mijn moeder, die bewaren in de vouw van mijn bloesje om ze vervolgens samen op te bakken en op te eten op een boterham. Tegenwoordig is het verboden om ze te plukken; als ik ze nu koop en ze in mijn eigen keuken weer in mijn handen heb, dan overvalt dat geluksgevoel me zomaar. Of de vakanties vroeger met de kinderen, die lekkere kleine lijfjes in zwembroekjes. Wát een geluk. Toen ze klein waren, kampeerden we veel, later huurden we huisjes. Vaak aan zee – ik hou ontzettend van zon, zee en strand. Volgens mij hebben ze daar zelf ook heel erg van genoten. Ze zijn nu 37 en 35, maar vinden het gelukkig nog steeds heel erg leuk om een paar dagen met ons op pad te gaan.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 30/31. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg 

Terwijl de wereld wankelt, is klein geluk vaak dichterbij dan gedacht. Deze zomer staan we stil bij die kleine momentjes van verrukking en plezier. Deel 3: Wat maakt Joris Linssen gelukkig?

Hou je van de zomer?

“Net als bij leeftijden heeft ook elk seizoen zijn charme, ik leef in het hier en nu. Sommige mensen hebben een herfst- of winterdip, maar dat herken ik totaal niet. Wat niet wil zeggen dat ik niet naar de zomer verlang. De zomer heeft een bepaalde lichtheid: het groen, de geuren, temperatuur, dat vind ik wel fijn. Aan het begin van de zomer heb ik meestal opnamen voor Boeddha in de polder, een ontzettend fijn programma over spiritualiteit waarin ik heel wat avonturen aanga. Dat is een heel leuke bijvangst van televisie maken.”

Maakt avonturen aangaan jou gelukkig?

“Absoluut. In de zomer van 2022 deed ik voor Boeddha in de polder mee aan SoloQuest: ik was 48 uur lang helemaal alleen in de Drentse natuur; zonder telefoon, zonder afleiding, alleen met mezelf en de stilte. Aljo Bril, de survivalgids die me begeleidde, zei dat ik mijn totemdier zou tegenkomen, een dier waarmee je eigenschappen deelt, dat kracht geeft. Wat zou het zijn? Een wolf, een das, een reebok? De eerste nacht deed ik geen oog dicht. In mijn dunne tentje dacht ik bij elk geritsel een wolf te horen. De tweede nacht besloot ik me over te geven. Klaar om mijn totemdier te ontmoeten, sliep ik als een roos. Toen Aljo de volgende ochtend vroeg of ik mijn totemdier had ontmoet, zei ik: helemaal niet! Het enige dier dat ik had gezien was een mestkever. Aljo vertelde heel enthousiast dat dit in het oude Egypte een heilig dier was. En dat het bij me paste, met het schild om zich heen, maar ook het vermogen om te vliegen.”

Heeft geluk voor jou vooral te maken met buiten je comfortzone gaan?

“Ja, dat klopt. Dingen waarvan ik denk: ‘Waarom doe ik dit eigenlijk? Waarom ga ik niet gewoon lekker thuis in de tuin zitten?’ Een uitdaging aangaan en die volledig doorvoelen, daar word ik gelukkig van. Het heeft te maken met op de toppen van mijn kunnen zijn, met alleen daarmee bezig zijn, waardoor er niets anders meer is. Het is zoals het nemen van een ijsbad. Mijn hele lichaam zegt ‘Doe dit niet! Te koud, stop hiermee!’, maar het gevoel dat ik krijg als ik het toch doe, is onbeschrijflijk. Alle zintuigen gaan aan. Het is een gelukzalig gevoel waarbij ik heel alert ben en echt alles openstaat. Dat vind ik heerlijk.”

Wat doe je, naast een ijsbad nemen, om in die staat te komen?

“Je maakt mij niet gelukkig met een vakantie in een resort waar je in principe niet uit hoeft. Vorig jaar zijn mijn vrouw en ik naar Schotland gegaan, om de ruim 150 kilometer lange West Highland Way te lopen. Wildkamperen soms, een rugzak vol spullen. Zo zwaar dat je denkt ‘waarom doe ik dit?’ Dat heb ik ook heel vaak gedacht tijdens de 20, 30 kilometer die we per dag liepen. Warm, dat zweterige ding op je rug, momenten waarop het pijn begint te doen. Daar zit dus precies de uitdaging in.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 28/29. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg 

Terwijl de wereld wankelt, is klein geluk vaak dichterbij dan gedacht. Deze zomer staan we stil bij die kleine momentjes van verrukking en plezier. Deel 2: Wat maakt Sosha Duysker gelukkig?

Wanneer ben jij echt gelukkig?

“Voor mij zit geluk niet in grootse en meeslepende dingen. De clichés zijn gewoon waar; het zit in eenvoud, in samenzijn met vrienden en familie. Ik kan heel blij worden van een weekend bij mijn vader in West-Friesland, helemaal als mijn drie zussen en broertje er ook zijn. Mijn vader kookt, en wij zitten aan tafel te kletsen en lachen. Bij de familie Duysker is het nooit stil; we zijn nogal een levendig gezin. Als het mooi weer is, gaat de tuindeur open en worden de kussentjes naar buiten gehaald. Op een dekbedje op het gras liggen en dan met z’n allen naar de blauwe lucht staren. De zomer heeft iets looms, iets ontspannends. Als mijn vader ’s avonds wat hout onder het afdak vandaan haalt, luidruchtig takken breekt en een kampvuurtje maakt, is het helemaal een topdag.”

Wat maakt je dan zo gelukkig?

“De verbondenheid. Als mens onderschatten we het belang van qualitytime. Niemand heeft het eeuwige leven, ook je ouders niet. Dus is tijd met elkaar belangrijk. Ik heb de afgelopen tijd veel gewerkt, waardoor ik heel veel feestjes en verjaardagen heb geskipt omdat ik te moe was. Elke avond moest ik me focussen op de volgende dag. Het vroeg een soort topsportmentaliteit: op tijd naar bed, gezond eten en niet drinken. Dat is voor mijn dierbaren niet altijd makkelijk denk ik, maar ze begrijpen het wel. Als zo’n drukke periode achter de rug is, dan zoek ik ze op. Met mijn zus naar een festival – ook zo fijn in de zomer.”

Je was elf toen je moeder overleed. Wat doet dat met je besef van geluk?

“Ik wist al heel jong dat er een moment komt waarop het leven stopt. Soms voelt dat heel cru en oneerlijk. Ik denk dat ik toen onbewust heb besloten dat ik alles uit het leven wilde halen. Je moet er gewoon het beste van maken.”

Hoe uit zich dat?

“Laatst was ik in Kenia voor Amref Health Africa, waarvan ik ambassadeur ben. We zouden een alternatief ritueel voor meisjesbesnijdenis bijwonen en moesten heel vroeg in de ochtend op pad. Slaperig stond ik bij het ontbijt, waar een man werkte die zó positief was. ‘Good morning, nobody has seen this day!’ riep hij. Dat vond ik zo’n mooie benadering. ‘Niemand heeft deze dag nog gezien, let’s go!’ Een dag vol nieuwe kansen.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 26/27. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg 

Terwijl de wereld wankelt, is klein geluk vaak dichterbij dan gedacht. Deze zomer staan we stil bij die kleine momentjes van verrukking en plezier. Deel 1: waar wordt Frits Spits echt gelukkig van?

Wat betekent geluk voor jou?

“In harmonie leven met de mensen van wie je houdt en met je omgeving; de natuur, het klimaat en onze samenleving. Als je daar een zeker evenwicht in kunt bereiken, dan spreek ik van geluk.”

Hoe ziet dat gelukkige evenwicht er bij jou uit?

“Ik heb een heel goede verhouding met mijn kinderen en kleinkinderen. Dat er een nieuwe liefde op mijn weg is gekomen is meer dan geluk, dat is een wonder. Dat dit me nog mag overkomen, had ik nooit gedacht. Het verdriet na het overlijden van mijn vrouw was heel diep, maar daardoor besef ik ook dat ik heel gelukkig ben geweest. Dat verdriet is misschien ook wel nodig om te kunnen beseffen wat geluk is. Zonder pech en tegenslag, kun je niet echt voelen wat geluk betekent. Al mijn hele leven mag ik mezelf een gelukkig mens noemen, ik heb dat altijd gekoesterd.”

Is in tijden als deze de zomer een fijne periode voor je, waarin niets hoeft en moet?

“Ja, precies dat. Alles ligt een beetje stil, de tijd waarin je eropuit trekt om plekken in de wereld te bekijken die mooi zijn en de moeite waard. Dat hoeven geen bijzondere plekken te zijn. Ik denk dan aan alle vakanties die ik met mijn gezin heb doorgemaakt. Dat waren gelukkige vakanties. Geluk ligt dichterbij als je meer vrije tijd hebt. Als je voortdurend werkt, maakt dat werk je misschien wel gelukkig, maar écht geluk zit in ontspannen zijn. Gelukkig zijn met de mensen van wie je houdt, daar is tijd voor nodig. En die tijd heb je in de vakantie natuurlijk meer. Ik ben niet zo van de wintervakanties, die van de zomer zijn het gelukkigste. Ik kan me geen zomervakantie herinneren die niet leuk was.”

Welke sprong eruit?

“Daar moet ik even over nadenken… Dat was in Frankrijk, ik weet niet hoe lang geleden. Met mijn vrouw en de kinderen kanode ik over de Ardèche. Dat was zo volmaakt, het was echt fantastisch. De zon scheen, het ruisen van de rivier. We vielen steeds uit de boot – ik vooral – en iedereen lachte. Het was geweldig om te doen. Zo’n dag die helemaal perfect was.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 25. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Deborah Ligtenberg