Dit keer zit je op de troon!
“Ja, zo noemen wij dat. Als juryvoorzitter heb ik het voorrecht om een kandidaat te ‘redden’ als ze naar mijn mening toch de ideale Maria zou kunnen zijn. Het betekent ook dat ik iemand soms juist moet laten gaan. Enerzijds vind ik het jammer dat ik nu geen mensen begeleid, daar heb ik bij de vorige edities intens van genoten. Tegelijk is het erg leuk om nu volledig op mijn eerste, spontane reactie af te gaan.”
Ben je blij dat dit programma van start is gegaan?
“Ja, dit hebben we zo nodig. De theaterwereld ligt al een heel jaar stil en dat is triest. Als artiesten, theaters en publiek snakken we naar nieuwe input. Naar positiviteit en hoop. Dit programma straalt uit: ‘we zijn bezig, we werken met ons talent, er komen weer betere tijden’. Ik heb een grote passie voor mijn vak en het is heel fijn om er op deze manier toch mee bezig te zijn. Het tast me echt tot in mijn ziel aan als dat helemaal niet kan. Door Op zoek naar Maria begint er ook bij mij persoonlijk weer iets te stromen.”
Wat heb je gedaan met al die onverwachte vrije tijd?
“Ik heb veel aan mezelf gewerkt. Ik wilde niet blijven hangen in het gemis van mijn vader en heb mij ingezet om daar een goede draai aan te geven. En ik ben bezig geweest met mijn gezondheid. Ik kreeg daar goede begeleiding in en voel nu me weer goed en sterk. Ook door alle wandelingen die ik heb gemaakt met mijn hond Sansa, een pittige dame uit Sarajevo, en veel pilates- en danslessen via Zoom. En dan is er natuurlijk mijn moeder aan wie ik veel aandacht besteed. Ze heeft alzheimer en zit in een fantastisch verzorgingshuis. Vorig voorjaar kon ik door de maatregelen twee maanden niet bij haar op bezoek, dat vond ik echt een ramp. Gelukkig kan dat nu wel weer. Al blijft het apart dat ik mijn eigen moeder nog steeds niet mag knuffelen.”
Het hele interview leest u in de Avrobode van week 11. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee, maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.
Tekst: Lydia van der Weide
