Jaap Jongbloed: “Ik heb het goed, daarom doe ik iets voor anderen”

Als ambassadeur van het Liliane Fonds, dat gehandicapte kinderen in ontwikkelingslanden helpt aan een beter bestaan, maakt en presenteert Jaap Jongbloed de tv-special Ik gun geluk. “Ik leid zelf een uitermate bevoorrecht bestaan en vind het daarom goed om iets te kunnen teruggeven.”

Ouders van gehandicapte kinderen in ontwikkelingslanden moeten vaak machteloos toezien hoe hun kind lijdt. Tot het gezin in beeld is bij het Liliane Fonds en er eindelijk ruimte komt voor hoop. In de eenmalige tv- special Ik gun geluk gaat Liliane-ambassadeur Jaap Jongbloed naar de Filipijnen, samen met Nederlandse ouders van een gehandicapt kind. Deze ouders draaien een week mee in Filipijnse gezinnen met een gehandicapt kind, wat een indrukwekkend televisieverslag opleverde. Jaap Jongbloed zet zich al meer dan 35 jaar in voor het Liliane Fonds. Een gesprek over zijn betrokkenheid en over wijzer worden met de jaren: “Ik vind niet dat ik de beste presentator aller tijden ben. Maar het punt is dat ik het nu niet erg meer vind.”

Toen jij in 1981 in contact kwam met het Liliane Fonds hielp het veertien gehandicapte kinderen in Indonesië. Inmiddels 90.000 kinderen over de hele wereld!

“Ja. In 1980 zijn ze begonnen. Ik was jongste verslaggever bij Tros Aktua en mijn toenmalige baas, Wibo van de Linde, wilde af en toe kleine, vriendelijke human interest onderwerpen gaan brengen. Hij had een persbericht van een vrouw uit Vlijmen, Liliane Brekelmans, die een stichtinkje was begonnen. Liliane was in Indonesië opgegroeid en had in haar jeugd polio gehad waardoor ze moeilijk liep. Tijdens een reis naar Indonesië had ze gezien hoe kinderen met polio in een arm land eraan toe waren en ze wilde helpen. We zaten daar aan de keukentafel in Vlijmen met veertien foto’s voor ons. Dat reportagetje was het begin. We hielden contact en later ben ik met haar man naar de directeur televisie van de Tros gestapt en heb gezegd: ‘Dit is een mooi onderwerp, kunnen we daar niet eens een half uur van maken?’ In die tijd kon dat nog op die manier. Zo is het aan het rollen gegaan.”

Je bent net terug van je reis naar de Filippijnen. Wat heeft op jou de meeste indruk gemaakt?

“Wat ik heel bijzonder vond is dat ik voor deze reportage ook Nederlandse ouders en hun gehandicapte kind heb ontmoet. Zelfs in Nederland blijken ouders en hun kind een gevecht te moeten leveren tegen onbegrip en instanties. Wat enorm veel indruk op mij maakte was dat je meteen kon zien dat er een soort lotsverbondenheid en onderling begrip was tussen die Nederlandse en Filippijnse ouders. Dat ging alle barrières van taal, cultuur en afstand te boven. Ze delen het gemeenschappelijke verdriet dat hun kind beperkingen heeft, maar ze delen ook dat strijdvaardige. Zo van: ik ga zorgen dat ik binnen de mogelijkheden het beste voor mijn kind voor elkaar kan krijgen.”

Je voelt als kijker ook de opluchting als voor het eerst een hulpverlener binnenkomt.

“Ja. Het Liliane Fonds steunt en controleert lokale partnerorganisaties in de landen zelf, zodat mensen worden geholpen door deskundigen uit hun eigen omgeving. Ik heb in die jaren al zo vaak kinderen gezien die dankzij simpele en vaak goedkope hulp in een totaal andere situatie terechtkwamen.”

Heb jij een voorkeur voor programma’s waarmee je iets kunt betekenen voor anderen?

“Ik vind dat ik een uitermate bevoorrecht bestaan leid. En ik vind ook vanuit een soort calvinistisch schuldgevoel dat het goed is als je iets terug kunt geven. Ik heb ooit een wijs man horen zeggen: ‘Als iedereen 3 procent van zijn tijd zou besteden aan het helpen van andere mensen, dan zou de wereld er totaal anders uitzien.’ Ik mag programma’s maken en dat doe ik voor 97 procent voor mezelf. Het is mooi als ik met die andere 3 procent iets voor iemand anders kan doen. Dat kon met Vermist en dat kan ook voor het Liliane Fonds.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 40. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Ik gun geluk is op zondag 8 oktober om 18.10 uur te zien op NPO 1.

Tekst: Bea Kastrop