Ilja Gort: ‘Ik voel me hier thuis’

Ilja Gort maakte al eerder culinaire reisseries over Spanje, Italië en Frankrijk, zijn tweede vaderland. Voor het nieuwe seizoen van Gort over de grens bleef hij daar. Toch voelde het maken van de twee afleveringen als een ontdekkingsreis.

Welke bestemmingen zitten er nog in het vat voor dit seizoen?

“In de tweede aflevering, die volgende week is te zien, gaan we naar Bretagne. Daarna volgen bijvoorbeeld nog de Languedoc, de Provence en de Dordogne. Ik heb echt zin om die zonnige streken en vrolijke mensen daar in beeld te brengen. Lekker rosé drinken in de Provence, naar de geurige lavendelvelden, de olijfoogst… we gaan daar allemaal vrolijke dingen doen en daar zijn we wel een beetje aan toe. Maar daarop moet je nog wel even wachten: we zijn na twee afleveringen gestopt met draaien.”

Dat betekent wel dat je plotseling een flink gat in je agenda had. Wat heb je met die onverwachte vrije tijd gedaan?

“Ik heb een positieve draai aan de situatie gegeven en extra tijd genomen om research te doen voor een volgende serie. Ik ben bijvoorbeeld in Oostenrijk geweest om te kijken of dat wat is voor een nieuw seizoen. Ik wist niet wat ik zag. Die Oostenrijkers zijn zo verschrikkelijk netjes! Alsof ze elk bloempje in de alpenwei een stokje hebben gegeven om het aan vast te binden, zodat het mooi recht staat. De wijn is ontzettend lekker, dat wel, maar voor de rest is het allemaal zo gründlich… ik durfde me daar nauwelijks te bewegen, zeg! Dat was niks voor mij, ik ben gillend weggerend. Trentino daarentegen, in Noord-Italië, daar ben ik wel razend nieuwsgierig naar. De combinatie van dat warmbloedige Italië en dat koele Oostenrijk, dat moet wel knetterende wijn opleveren.”

Eenmaal thuis zat je in een Frans kasteel met je familie, dat klinkt ook niet slecht.

“Ik heb heel fijne dingen gedaan. Me geconcentreerd op de wijn die we maken, en op mijn nieuwe boek Bed en breakfast, een vervolg op mijn vorige roman Godendrank. Dat is een luxe, want schrijven moest de afgelopen jaren echt tussen de bedrijven door. En ik zat er natuurlijk met mijn vriendin Caroline, mijn zoon Klaas en zijn vriendin Meriam. Als je kinderen groot worden, gaat ieder zijns weegs, maar nu waren we echt weer samen. We aten bijna elke avond samen, we werkten samen, we speelden wat met de hond – de simpele geneugten van het leven. Zeker, we zaten door de omstandigheden in een isolement, maar ik vond het een heel waardevolle tijd.”

Het hele interview leest u in de Avrobode van week 4. Deze editie ligt nu in de winkel. Bent u geen abonnee maar wilt u niets meer uit de gids missen? U kunt hier abonnee worden.

Tekst: Richard Roosenboom